Για το σκοπό αυτόν κάθε υπόχρεος εργοδότης υπογράφει σχετική σύμβαση με τράπεζα που επιλέγει. Κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια καθορίζεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.»
Με τη διάταξη αυτή ανακινείται ένα ζήτημα που εμφανίστηκε στην ελληνική νομοθεσία για πρώτη φορά με το άρθρο 11 του Ν.3842/2010, το οποίο κωδικοποιούσε τον τότε Κ.Φ.Ε. (Ν.2238/1994) και ανέφερε ότι οι δαπάνες μισθοδοσίας δεν αναγνωρίζονται προς έκπτωση αν δεν έχουν εξοφληθεί μέσω επαγγελματικών τραπεζικών λογαριασμών ή επιταγών που εξοφλούνται μέσω των ίδιων λογαριασμών. Το καλοκαίρι του 2010 με το άρθρο 10 του Ν.3863/2010 ορίστηκε ότι «Από 1.7.2011 οι αποδοχές των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα κατατίθενται από τους εργοδότες ταυτόχρονα και συνολικά με τις ασφαλιστικές εισφορές και το φόρο μισθωτών υπηρεσιών σε τράπεζα και μεταφέρονται και αποδίδονται από αυτή στους λογαριασμούς των δικαιούχων μισθωτών, στους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης και το Δημόσιο, αντίστοιχα. Για το σκοπό αυτόν κάθε υπόχρεη επιχείρηση υπογράφει σχετική σύμβαση με τράπεζα που επιλέγει. Οι συμβαλλόμενες τράπεζες δεν θεωρούνται δημόσιοι υπόλογοι και ευθύνονται μόνο για τυχόν λάθη από δική τους υπαιτιότητα. Η όλη διαδικασία, τα χρονικά πλαίσια, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια καθορίζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.»
Η απόφαση με την οποία θα οριζόταν τα χρονικά πλαίσια, ο τρόπος καταβολής και απόδοσης των ασφαλιστικών εισφορών κ.λπ., δεν εκδόθηκε μέχρι σήμερα, με αποτέλεσμα να μην εφαρμοστεί μέχρι στιγμής η παραπάνω διάταξη. Η νέα διάταξη παραπέμπει εκ νέου σε κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας.
Πολλά είναι τα ζητήματα που φαίνεται ότι θα προκύψουν κατά την εφαρμογή της, κυρίως όσον αφορά το χρόνο καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών και του Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών, καθώς αυτός διαφέρει για τις δυο υποχρεώσεις, αλλά και από τον χρόνο καταβολής των αποδοχών των εργαζομένων.
Οι ασφαλιστικές εισφορές καταβάλλονται στο τέλος του επόμενου μήνα, ενώ οΦΜΥ αποδίδεται το αργότερο μέχρι το τέλος του δεύτερου μήνα από την ημερομηνία καταβολής του υποκείμενου σε παρακράτηση εισοδήματος.
Η περιοδικότητα καταβολής των αποδοχών αποτελεί ένα από τα θέματα που περιλαμβάνονται στην ατομική σύμβαση εργασίας (άρθρο 2 ΠΔ 156/1994) και καταβάλλονται μετά την παροχή της εργασίας και στα χρονικά διαστήματα που έχουν συμφωνηθεί (ημέρα, εβδομάδα, 15νθήμερο, μήνας). Σύνηθες είναι στην ατομική σύμβαση εργασίας να ορίζεται χρονικό διάστημα μερικών ημερών μετά τη λήξη του αντίστοιχου χρονικού διαστήματος στο οποίο υπολογίζονται.
Η τυχόν μεταβολή των προθεσμιών απόδοσης ασφαλιστικών εισφορών και του παρακρατούμενου φόρου δημιουργεί μεγάλα προβλήματα οργάνωσης στις επιχειρήσεις, καθώς θα υπάρχει ελάχιστο περιθώριο χρόνου και συγκέντρωση υποχρεώσεων σε συγκεκριμένες ημερομηνίες. Κυρίως όμως προκύπτει σημαντικόπρόβλημα ρευστότητας, την εποχή που οι επιχειρήσεις ήδη την αναζητούν και αποτελεί κρίσιμο θέμα για την επιβίωσή τους. Τυχόν βίαιη μεταβολή των υποχρεώσεων αυτών μπορεί να επιφέρει πλήγματα στο δοκιμαζόμενο επιχειρηματικό περιβάλλον.
Θέμα τίθεται και σε περιπτώσεις που ο εργοδότης καθυστερεί να καταβάλλει τα δεδουλευμένα στους εργαζόμενους, κάτι που δυστυχώς συμβαίνει συχνά στην σημερινή Ελλάδα της οικονομικής κρίσης. Σύμφωνα με τη διάταξη του νομοσχεδίου η απόδοση των εισφορών, του φόρου και των αποδοχών θα γίνεται από το τραπεζικό ίδρυμα. Πώς θα γίνει λοιπόν ο μερισμός του ποσού από την τράπεζα, ώστε να καταβληθούν οι υποχρεώσεις του εργοδότη προς το δημόσιο εμπρόθεσμα και σε δεύτερο χρόνο να εξοφληθεί και το προσωπικό; Το ίδιο ισχύει και σε περίπτωση που κάποια επιχείρηση δεν δύναται να καταβάλλει εμπρόθεσμα τις ασφαλιστικές εισφορές ή τον παρακρατούμενο φόρο, αλλά θέλει να εξοφλήσει το προσωπικό του.
Επίσης πρέπει να διευκρινιστεί τι θα γίνεται σε περίπτωση προκαταβολήςμέρους των αποδοχών των εργαζομένων. Θα πρέπει να προκαταβάλλονται και οι αναλογούσες εισφορές και ο φόρος της προκαταβολής των αποδοχών;
Σχεδόν έξι χρόνια μετά την πρώτη αναφορά σε ταυτόχρονη καταβολή των αποδοχών, των εισφορών και του ΦΜΥ μέσω τραπέζης, το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο περιλαμβάνει μια σχεδόν πανομοιότυπη διάταξη με εκείνη τουΝ.3863/2010. Εφόσον ψηφιστεί το νομοσχέδιο από τη Βουλή θα απομένει η έγκαιρη έκδοση της κοινής απόφασης των υπουργών οικονομικών και εργασίας που θα δίνει λύσεις στα πολλά θέματα που φαίνεται να προκύπτουν, ώστε να εφαρμοστεί τελικά η διάταξη στην πράξη.
https://www.e-forologia.gr/
Με τη διάταξη αυτή ανακινείται ένα ζήτημα που εμφανίστηκε στην ελληνική νομοθεσία για πρώτη φορά με το άρθρο 11 του Ν.3842/2010, το οποίο κωδικοποιούσε τον τότε Κ.Φ.Ε. (Ν.2238/1994) και ανέφερε ότι οι δαπάνες μισθοδοσίας δεν αναγνωρίζονται προς έκπτωση αν δεν έχουν εξοφληθεί μέσω επαγγελματικών τραπεζικών λογαριασμών ή επιταγών που εξοφλούνται μέσω των ίδιων λογαριασμών. Το καλοκαίρι του 2010 με το άρθρο 10 του Ν.3863/2010 ορίστηκε ότι «Από 1.7.2011 οι αποδοχές των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα κατατίθενται από τους εργοδότες ταυτόχρονα και συνολικά με τις ασφαλιστικές εισφορές και το φόρο μισθωτών υπηρεσιών σε τράπεζα και μεταφέρονται και αποδίδονται από αυτή στους λογαριασμούς των δικαιούχων μισθωτών, στους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης και το Δημόσιο, αντίστοιχα. Για το σκοπό αυτόν κάθε υπόχρεη επιχείρηση υπογράφει σχετική σύμβαση με τράπεζα που επιλέγει. Οι συμβαλλόμενες τράπεζες δεν θεωρούνται δημόσιοι υπόλογοι και ευθύνονται μόνο για τυχόν λάθη από δική τους υπαιτιότητα. Η όλη διαδικασία, τα χρονικά πλαίσια, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια καθορίζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.»
Η απόφαση με την οποία θα οριζόταν τα χρονικά πλαίσια, ο τρόπος καταβολής και απόδοσης των ασφαλιστικών εισφορών κ.λπ., δεν εκδόθηκε μέχρι σήμερα, με αποτέλεσμα να μην εφαρμοστεί μέχρι στιγμής η παραπάνω διάταξη. Η νέα διάταξη παραπέμπει εκ νέου σε κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας.
Πολλά είναι τα ζητήματα που φαίνεται ότι θα προκύψουν κατά την εφαρμογή της, κυρίως όσον αφορά το χρόνο καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών και του Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών, καθώς αυτός διαφέρει για τις δυο υποχρεώσεις, αλλά και από τον χρόνο καταβολής των αποδοχών των εργαζομένων.
Οι ασφαλιστικές εισφορές καταβάλλονται στο τέλος του επόμενου μήνα, ενώ οΦΜΥ αποδίδεται το αργότερο μέχρι το τέλος του δεύτερου μήνα από την ημερομηνία καταβολής του υποκείμενου σε παρακράτηση εισοδήματος.
Η περιοδικότητα καταβολής των αποδοχών αποτελεί ένα από τα θέματα που περιλαμβάνονται στην ατομική σύμβαση εργασίας (άρθρο 2 ΠΔ 156/1994) και καταβάλλονται μετά την παροχή της εργασίας και στα χρονικά διαστήματα που έχουν συμφωνηθεί (ημέρα, εβδομάδα, 15νθήμερο, μήνας). Σύνηθες είναι στην ατομική σύμβαση εργασίας να ορίζεται χρονικό διάστημα μερικών ημερών μετά τη λήξη του αντίστοιχου χρονικού διαστήματος στο οποίο υπολογίζονται.
Η τυχόν μεταβολή των προθεσμιών απόδοσης ασφαλιστικών εισφορών και του παρακρατούμενου φόρου δημιουργεί μεγάλα προβλήματα οργάνωσης στις επιχειρήσεις, καθώς θα υπάρχει ελάχιστο περιθώριο χρόνου και συγκέντρωση υποχρεώσεων σε συγκεκριμένες ημερομηνίες. Κυρίως όμως προκύπτει σημαντικόπρόβλημα ρευστότητας, την εποχή που οι επιχειρήσεις ήδη την αναζητούν και αποτελεί κρίσιμο θέμα για την επιβίωσή τους. Τυχόν βίαιη μεταβολή των υποχρεώσεων αυτών μπορεί να επιφέρει πλήγματα στο δοκιμαζόμενο επιχειρηματικό περιβάλλον.
Θέμα τίθεται και σε περιπτώσεις που ο εργοδότης καθυστερεί να καταβάλλει τα δεδουλευμένα στους εργαζόμενους, κάτι που δυστυχώς συμβαίνει συχνά στην σημερινή Ελλάδα της οικονομικής κρίσης. Σύμφωνα με τη διάταξη του νομοσχεδίου η απόδοση των εισφορών, του φόρου και των αποδοχών θα γίνεται από το τραπεζικό ίδρυμα. Πώς θα γίνει λοιπόν ο μερισμός του ποσού από την τράπεζα, ώστε να καταβληθούν οι υποχρεώσεις του εργοδότη προς το δημόσιο εμπρόθεσμα και σε δεύτερο χρόνο να εξοφληθεί και το προσωπικό; Το ίδιο ισχύει και σε περίπτωση που κάποια επιχείρηση δεν δύναται να καταβάλλει εμπρόθεσμα τις ασφαλιστικές εισφορές ή τον παρακρατούμενο φόρο, αλλά θέλει να εξοφλήσει το προσωπικό του.
Επίσης πρέπει να διευκρινιστεί τι θα γίνεται σε περίπτωση προκαταβολήςμέρους των αποδοχών των εργαζομένων. Θα πρέπει να προκαταβάλλονται και οι αναλογούσες εισφορές και ο φόρος της προκαταβολής των αποδοχών;
Σχεδόν έξι χρόνια μετά την πρώτη αναφορά σε ταυτόχρονη καταβολή των αποδοχών, των εισφορών και του ΦΜΥ μέσω τραπέζης, το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο περιλαμβάνει μια σχεδόν πανομοιότυπη διάταξη με εκείνη τουΝ.3863/2010. Εφόσον ψηφιστεί το νομοσχέδιο από τη Βουλή θα απομένει η έγκαιρη έκδοση της κοινής απόφασης των υπουργών οικονομικών και εργασίας που θα δίνει λύσεις στα πολλά θέματα που φαίνεται να προκύπτουν, ώστε να εφαρμοστεί τελικά η διάταξη στην πράξη.
https://www.e-forologia.gr/
