Η διάταξη όμως διαμορφώθηκε ως εξής: Με την παράγραφο 45 του άρθρου 3 του ν.4110/23.01.2013 προστέθηκε νέα υποπερίπτωση εε’ στην περίπτωση α’ της παραγράφου 1 του άρθρου 31 του Κ.Φ.Ε. και η οποία συμπεριέλαβε στις εκπιπτόμενες δαπάνες: «εε) Του ποσού της δαπάνης των εισφορών που καταβάλλονται σε ταμεία ασφάλισης, εφόσον η καταβολή τους είναι υποχρεωτική από το νόμο, καθώς και το ποσό των καταβαλλόμενων εισφορών στις περιπτώσεις προαιρετικής ασφάλισης σε ταμεία που έχουν συσταθεί με νόμο.»
Έτσι λοιπόν σύμφωνα με την περίπτωση αυτή, εκπίπτει από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων, ως γενικό έξοδο διαχείρισης, το ποσό της δαπάνης των εισφορών που καταβάλλονται σε ταμεία ασφάλισης, εφόσον η καταβολή τους είναι υποχρεωτική από το νόμο καθώς και το ποσό των καταβαλλόμενων εισφορών στις περιπτώσεις προαιρετικής ασφάλισης σε ταμεία που έχουν συσταθεί με νόμο. Η διάταξη όμως αυτή δεν έκανε ειδική αναφορά στις ασφαλιστικές εισφορές των μελών των εταιρειών, για τις οποίες είχε δηλωθεί κατ’ επανάληψη ότι συμπεριλαμβάνονται.
Για το λόγο αυτό εκδόθηκε η εγκ. ΠΟΛ.1095/29-4-2013 ανέφερε «ότι οι διατάξεις αυτές καταλαμβάνουν μόνο τους ασκούντες ατομική επιχείρηση ή ελευθέριο επάγγελμα. Επιπλέον ανέφερε ότι, όταν οι εισφορές αυτές καταβάλλονται από τα μέλη των νομικών προσώπων της παρ.4 του άρθρου 2 του Κ.Φ.Ε. δεν μπορούν να εκπέσουν, καθόσον τα μέλη των εταιρειών αυτών δεν τηρούν βιβλία του Κ.Φ.Α.Σ. λόγω της ιδιότητας αυτής και περαιτέρω βάσει της κείμενης νομοθεσίας, δεν προβλέπεται ανάλογος κωδικός επί του εντύπου Ε1 με ποσό δαπάνης που αφαιρείται από το συνολικό εισόδημα ή από το φόρο.»
Μετά από έντονες διαμαρτυρίες περί ασυνέπειας, στη συνέχεια εκδόθηκε η εγκ. ΠΟΛ.1130/5-6-2013, ορίστηκαν τα εξής: «γίνεται δεκτό, για λόγους ίσης φορολογικής μεταχείρισης (Σ.Σ. με τις ατομικές), οι καταβαλλόμενες εισφορές από τα μέλη των νομικών προσώπων της παρ.4 του άρθρου 2 του Κ.Φ.Ε. (Ο.Ε., Ε.Ε. κλπ.) να εκπίπτονται από τα ακαθάριστα έσοδα των παραπάνω νομικών προσώπων.
Οι προηγούμενες διατάξεις ισχύουν (ΣΣ. Οι προαναφερόμενες της περ. εε της παρ. 1 του άρθρου 31 του Ν.2238/1994) για δαπάνες που πραγματοποιούνται από το οικον. έτος 2014 (χρήση 2013) και μετά. Τέλος, από την υπογραφή της παρούσας, κάθε προηγούμενη θέση της υπηρεσίας με αντίθετο περιεχόμενο παύει να ισχύει.»
Κατόπιν όλων των προαναφερομένων, για τη χρήση 2013, αφαιρούνται οι ασφαλιστικές εισφορέςπου καταβάλουν οι επιχειρηματίες που ασκούν ατομική επιχείρηση, αλλά και οι καταβαλλόμενες εισφορές από τα μέλη των νομικών προσώπων της παρ.4 του άρθρου 2 του Κ.Φ.Ε. (Ο.Ε., Ε.Ε. κλπ.) εκπίπτονται από τα ακαθάριστα έσοδα των παραπάνω νομικών προσώπων.
Για αν εκπεσθούν επιχειρηματικές δαπάνες πρέπει να έχουν καταχωρηθεί στα βιβλία των ατομικών επιχειρήσεων ή ελεύθερων επαγγελματιών ή προσωπικών εταιρειών (ΟΕ,ΕΕ κ.λπ.), άρα πρέπει να καταχωρηθούν διαφορετικά δεν θα αναγνωριστούν.
Βέβαια με την καταχώρηση τους στα βιβλία αυτονόητο είναι ότι θα ληφθούν υπόψη κατά τους υπολογισμούς του αυτοελέγχου.
Ακόμα ερωτάται, εάν ένα μέλος έχει συμμετοχή π.χ. τρεις ΟΕ, από ποια θα εκπέσει την συγκεκριμένη δαπάνη. Η απάντηση βέβαια είναι ότι αυτό είναι στην διακριτική του ευχέρεια, αφού δεν υπάρχει απαγόρευση, αλλά δεν μπορεί να την μοιράσει στις εταιρείες και πολύ περισσότερο να «διπλοκαταχωρήσει» το έξοδο αυτό, δεδομένου ότι αυτό είναι ευθέως παράνομο, αφού το ίδιο ακριβώς δικαιολογητικό θα έχει καταχωρηθεί σε δύο προσωπικές εταιρείες.
Οι ασφαλιστικές εισφορές εκπίπτονται στο χρόνο καταβολής τους, εξάλλου και η Εγκ. ΠΟΛ.1030/5-6-2013, αναφέρει ότι εκπίπτονται οι καταβαλλόμενες.
Οι ασφαλιστικές εισφορές παλαιότερων ετών που καταβάλλονται εντός του 2013 δεν αφαιρούνται ως έξοδο της επιχείρησης αφού αυτή η ρύθμιση ισχύει από 1-1-2013 (περ. εε’ παρ.1 άρθρου 31 του Ν.2238/1994)
Για τη χρήση 2014 και στο εξής:
Σύμφωνα με το άρθρο 22 του Ν. 4172/2013 με θέμα τις επιχειρηματικές δαπάνες ορίζονται τα ακόλουθα:
Κατά τον προσδιορισμό του κέρδους από επιχειρηματική δραστηριότητα, επιτρέπεται η έκπτωση όλων των δαπανών, με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 23 του Κ.Φ.Ε., οι οποίες:
α) πραγματοποιούνται προς το συμφέρον της επιχείρησης ή κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές της,
β) αντιστοιχούν σε πραγματική συναλλαγή και η αξία της συναλλαγής δεν κρίνεται κατώτερη ή ανώτερη της αγοραίας, στη βάση των στοιχείων που διαθέτει η Φορολογική Διοίκηση,
γ) εγγράφονται στα τηρούμενα βιβλία απεικόνισης των συναλλαγών της περιόδου κατά την οποία πραγματοποιούνται και αποδεικνύονται με κατάλληλα δικαιολογητικά.
Ως αυθεντική ερμηνεία, για την χρήση 2014 και στο εξής, αναφέρουμε τις δηλώσεις των Υπουργών από τα πρακτικά της Βουλής:
Ο Υπουργός Οικονομικών κατά τη συζήτηση στη Βουλή του Ν. 4172/2013, κατά τις επεξηγήσεις που παρείχε για το σχέδιο νόμου και για το συγκεκριμένο θέμα εν μέσω όλων των ρυθμίσεων του νομοσχεδίου ότιανέφερε ότι προβλέπεται:
«η πλήρης αναγνώριση των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης, ως επαγγελματικές δαπάνες, γεγονός, που αναμένεται να απελευθερώσει την επιχειρηματικότητα»
Ο Υφυπουργός Οικονομικών κατά τη συζήτηση στη Βουλή του ίδιου Ν. 4172/2013, κατά τις επεξηγήσεις που παρείχε για το σχέδιο νόμου και για το συγκεκριμένο θέμα τα εξής:
«Στην έννοια του άρθρου 22 θα πρέπει πλέον να καταλάβουμε ότι περιλαμβάνονται όλες οι ασφαλιστικές εισφορές, χωρίς διάκριση, περιλαμβανομένων και των εισφορών των μελών των εταιριών, διότι δεν υπάρχει πλέον κανένας περιορισμός.»
Κατόπιν όλων των ανωτέρω, δεδομένου ότι οι δηλώσεις των αρμοδίων Υπουργών κατά την ψήφιση των νομοσχεδίων, θεωρούνται ως αυθεντικές ερμηνείες, η αναγνώριση των ασφαλιστικών εισφορών γίνεται δεκτή και με το καθεστώς του νέου ΚΦΕ, ως γενικό έξοδο και από 1-1-2014 και στο εξής.
http://www.forin.gr/
