Ο νομοθέτης επομένως επιθυμεί και αποφάσισε, μετά από εκτιμήσεις ή και αιτήματα των ελευθέρων επαγγελματιών, να εξομοιώσει την δυνατότητα της διαχείρισης των επισφαλειών τους, με τις υπόλοιπες επιχειρήσεις που εντάσσονται στη διπλογραφία.
Θα μπορούν λοιπόν και οι ελεύθεροι επαγγελματίες εφεξής, να σχηματίζουν πρόβλεψη για τις επισφαλείς απαιτήσεις τους.
Η παραπάνω νομοθετική ρύθμιση, χαρακτηρίζεται κατ αρχάς, ορθή και ευθυγραμμισμένη με τις ανάγκες και ιδιομορφίες της αγοράς, ιδιαίτερα κατά την δύσκολη περίοδο που αυτή διέρχεται τώρα, λόγω της οικονομικής ύφεσης. Ωστόσο προκύπτουν κάποιες απορίες, σε ζητήματα εφαρμογής της διάταξης, τις οποίες θα προσπαθήσουμε να εκθέσουμε. Υπογραμμίζουμε ότι η ισχύς της διάταξης αρχίζει από το οικονομικό έτος 2014 (χρήση 2013) και μετά (παρ. 1, άρθρο 28, Ν 4110/2013).
Είχε υιοθετηθεί η θέση από την Διοίκηση (Έγγραφο 1020335/128/0015/13.6.2008) ότι την δυνατότητα σχηματισμού προβλέψεων για την μελλοντική απόσβεση των επισφαλών απαιτήσεων, έχουν αποκλειστικά οι επιχειρήσεις που τηρούν βιβλία κατά την διπλογραφία (Γ κατηγορία βιβλίων, με τον ΚΒΣ).
Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα από το παραπάνω έγγραφο: «…από τις ανωτέρω διατάξεις (σ.σ. εννοεί την περίπτωση θ) προκύπτει, ότι αυτές έχουν εφαρμογή μόνο για επιχειρήσεις που τηρούν βιβλία Γ’ κατηγορίας,ως δυνάμενες να σχηματίζουν λογαριασμό προβλέψεων απαιτήσεων και να τηρούν το λογαριασμό «Πελάτες», με το χρεωστικό υπόλοιπο του οποίου πρέπει να συγκρίνεται η σχηματιζόμενη πρόβλεψη ώστε να μην υπερβαίνει το ποσοστό 30%.
Κατά συνέπεια, οι επιχειρήσεις που τηρούν βιβλία Β’ κατηγορίας δεν έχουν τη δυνατότητα να εκπέσουν τα υπόψη ποσά, καθόσον στην περίπτωσή τους δεν μπορεί να εφαρμοσθεί, εκ των πραγμάτων, ο περιορισμός του 30% του χρεωστικού υπολοίπου του λογαριασμού «Πελατών».
Τα βιβλία Β’ κατηγορίας του καταργηθέντος ΚΒΣ ονομάζονται πλέον απλογραφικά βιβλία, στα οποία περιλαμβάνονται το (παλιό) βιβλίο Εσόδων-Εξόδων και το βιβλίο Απογραφών (το οποίο τηρείται υπό προϋποθέσεις, από επιχειρήσεις που διαχειρίζονται αποθέματα και πάντως δεν αφορά τους ελεύθερους επαγγελματίες του άρθρου 48).
Συνεπώς, ο ελεύθερος επαγγελματίας με απλογραφικά βιβλία, με ποιο τρόπο θα υπολογίζει και θα διαχειρίζεται τις προβλέψεις επισφαλών απαιτήσεων; Που θα εμφανίζει το χρεωστικό υπόλοιπο του λογαριασμού «Πελάτες», ώστε να ελέγχει κάθε φορά το μέγεθος των σχηματιζόμενων προβλέψεων;
Θα πρέπει να διενεργεί απογραφή των πελατών του στο τέλος της χρήσης; Ή, μήπως δεν θα ελέγχεται το ποσό αυτό, ως προς το ύψος του; Κοντολογίς, τι άλλαξε σε σχέση με τα απλογραφικά βιβλία και μπορεί τώρα, ο ελεύθερος επαγγελματίας να σχηματίζει πρόβλεψη για επισφαλείς πελάτες;
Ασφαλώς, δεν αναφερόμαστε σε αυτούς που τηρούσαν βιβλία Γ’ κατηγορίας (ΚΒΣ), ή τηρούν τώρα διπλογραφικά βιβλία (ΚΦΑΣ), άρα είχαν (και έχουν) την δυνατότητα και την ευχέρεια να εφαρμόζουν τις σχετικές διατάξεις.
Παράδειγμα: Έστω ότι ο δικηγόρος Α, κατά την χρήση 2013 τήρησε απλογραφικά βιβλία. Οι ακαθάριστες αμοιβές του διαμορφώθηκαν στο ύψος των 100.000 ευρώ, από τις οποίες ποσό 20.000 ευρώ αφορά αποδείξεις λιανικών συναλλαγών, ενώ το ποσό των 80.000 ευρώ αφορά παροχή υπηρεσιών προς άλλους υπόχρεους συναλλαγών (έκδοση τιμολογίων), πάντως όχι προς το Δημόσιο κ.λπ..
Με τη υπόθεση περαιτέρω, ότι δεν υφίσταται απαίτηση κατά των πελατών του (όλοι έχουν εξοφλήσει μέχρι 31/12), δεν προκύπτει λόγος σχηματισμού πρόβλεψης για επισφαλείς πελάτες, αλλά ούτε έχει αυτό το δικαίωμα. Η πρόβλεψη σχηματίζεται μόνο όταν υπάρχει υπόλοιπο απαιτήσεων και μάλιστα το ύψος της περιορίζεται στο 30% αυτού του υπολοίπου (βλέπε το σχετικό εδάφιο της περίπτωσης θ). Αν όμως υποθέσουμε ότι υπάρχει υπόλοιπο απαιτήσεων στις 31/12/2013, έστω 10.000 ευρώ, τότε μπορεί να σχηματίσει πρόβλεψη, ως εξής:
Όριο ποσού προβλέψεων που μπορεί να σχηματίσει:10.000 χ 30% = 3.000 ευρώ (πλαφόν).
Ποσό προβλέψεων που σχηματίζεται: 80.000 χ 0,5% = 400 ευρώ (το ποσό αυτό μεταφέρεται στα έξοδα της χρήσης).
Το ερώτημα είναι πώς παρακολουθούνται οι πελάτες στα απλογραφικά βιβλία;
Πώς θα γίνεται η διαχείριση του ποσού των προβλέψεων στις επόμενες χρήσεις, αν υποθέσουμε ότι δεν θα χρησιμοποιηθούν για την απόσβεση επισφαλούς απαίτησης;
Μήπως έπρεπε η προσθήκη που έγινε στην περίπτωση θ (με την φιλοσοφία της οποίας, επαναλαμβάνουμε, είμαστε σύμφωνοι), να αναφερόταν και στον τρόπο παρακολούθησης των πελατών; Για παράδειγμα, επέκταση της τήρησης του βιβλίου Απογραφών.
Μήπως, όμως έτσι, ξεφεύγουμε από τα απλογραφι
http://epixeirisi.gr/
